Op weg naar herstel…
Ik ben Peter, geboren in de hete ‘Summer of 69’. Negenenveertig eenzame jaren op de vlucht voor mezelf en een wereld die ik helemaal niet begreep. Bijna een halve eeuw van mensen wegduwen die om mij geven. Een jeugdtrauma had mij geleerd om achterdochtig te worden bij te vriendelijke mensen. Overwinnaar van een stevige drug- en drankverslaving. Ruim dertig jaar drugvrij en weersta ook reeds vijfentwintig jaar aan de alcoholduivel ondertussen.
Een jarenlang traject van behandeling naar behandeling, waar ik meestal net genoeg werd opgelapt om dan terug naar een wereld gestuurd te worden die ik nog steeds niet begreep. Een samenleving die ik zo wantrouwde. Keer op keer op keer…
Diagnose papa…
Tot 2003, de kentering, mijn leven werd totaal op zijn kop gezet. Eerst het label ‘autismespectrumstoornis’ en niet veel later volgde de diagnose ‘papa’, mijn zoon zag het levenslicht.
Ik was niet langer die rare, balorige man! Neen! Ik was een kerel met een stoornis…
En wat mijn zoontje betrof, ik had terug een doel in het leven. Er zijn voor mijn kleine oogappel. Ook al voelde het ‘vader zijn’ soms toch ook als een vloek. Op de moeilijke momenten was er de luxe niet meer om ‘me te laten gaan’, te ‘crashen’ en mijn leven tijdelijk in handen van de hulpverlening te geven. Deze papa moest er toch staan voor zijn kind…
Mensen helpen met mijn ervaringen…
Tegenwoordig gaat het best goed met mij. Schuldenvrij, een tHuis, bezigheden die ik graag doe,… Werk reeds vier jaar als ‘Ervaringswerker in de G.G.Z.’ bij de HerstelAcademie, strijd bij Recht-Op! vzw mee tegen armoede en uitsluiting en zet verder graag mijn schouders onder projecten die ik waardevol vind…
Trots…
Tot slot. Af en toe krijg ik de vraag: “Zou je niet beter anoniem getuigen over uw verleden?”.
Die opmerking was in het begin het vaste onderwerp tijdens mijn piekermomenten.
Ten eerste ben ik trots op wat ik ondertussen bereikt heb. Ik heb nu een ‘leven’.
Waarom zou ik dit wegsteken voor anderen?
Maar evengoed omdat een getuigenis veel meer waarde en kracht krijgt als het komt van een persoon, dus niet enkel een stuk tekst over ‘iemands’ leven.
