Er was een tijd waarin ik vastzat in een web van stress en negativiteit. Problemen leken onoverkomelijk. Kleine tegenslagen voelden als grote mislukkingen. Maar toen leerde ik relativeren – en dat veranderde alles.

Het begon met mezelf beter leren kennen. Ontdekken dat mijn gedachten vaak van een mug een reuzachtige olifant maakten. Alhoewel, muggen tijdens de nachtelijke uren is nu net een van de weinige zaken die me tegenwoordig nog stress geven. Soit. Door boeken te lezen, gesprekken te voeren en elke avond een halfuurtje over mijn dag te reflecteren, leerde ik om dingen te relativeren en in de juiste context te plaatsen. Wat vandaag als een ramp voelt, is morgen vaak slechts een voetnoot in mijn herinneringen. Langzaam maar zeker lukte het om wat meer afstand te nemen van bepaalde emoties en mijn gedachten vanuit een bredere invalshoek te bekijken.

Dit zijn twintig vragen die ik mezelf bijna dagelijks stel om situaties en gedachten behapbaar te krijgen:

1. Zal dit over een week, een maand of een jaar nog steeds belangrijk zijn?
2. Hoe zou iemand die ik bewonder hiermee omgaan?
3. Als een goede vriend dit probleem had, welk advies zou ik geven?
4. Wat is het ergste dat kan gebeuren, en hoe waarschijnlijk is dat?
5. Wat gaat er wél goed in mijn leven op dit moment?
6. Heb ik eerder soortgelijke uitdagingen gehad en hoe heb ik die overwonnen?
7. Welke les kan ik hieruit leren?
8. Ben ik nu rationeel of laat ik mijn emoties de overhand nemen?
9. Wat is de echte impact op mijn leven?
10. Is dit echt zo belangrijk als het nu voelt?
11. Wat zou een oudere, wijzere versie van mezelf hierover zeggen?
12. Zijn er mensen met grotere uitdagingen die hier anders mee om zouden gaan?
13. Hoe erg is dit in vergelijking met de echt belangrijke dingen in mijn leven?
14. Zou ik me hier ook zo druk om maken als ik vandaag super goed nieuws had gekregen?
15. Heb ik hier controle over, of is het iets wat ik moet accepteren?
16. Wat kan ik doen om dit op te lossen? En als ik niets kan doen, hoe kan ik ermee omgaan?
17. Moet ik dit nu oplossen, of lost het zichzelf op met tijd?
18. Als ik iemand anders dit zou horen vertellen, hoe zou ik reageren?
19. Wat zou een kind over deze situatie zeggen?
20. Wat als dit mijn laatste dag op aarde was? Zou ik me hier dan nog druk om maken?

Door dagelijks dit soort vragen te stellen, train ik mezelf om situaties en de gedachten daarop minder zwaar te maken, en met meer rust en helderheid aan een nieuwe dag te kunnen beginnen.
Relativeren betekent niet dat problemen er niet toe doen, maar het helpt me om ze in de juiste verhouding te zien. Het vraagt veel geduld en doorzettingsvermogen, maar uiteindelijk maakt het mijn leven zoveel lichter. Ik ben dankbaar voor deze manier van denken en zou willen dat ik het dertig jaar eerder had ontdekt.